hemaföder
(OSw)
hemefød
(ODan)
hemfödder
(OSw)
adj.
Born at the home of the one claiming ownership. Applied to both disputed animals, everything from bees to horses, and to people, i.e. slaves (explicitly in OSw ÄVgL and YVgL) concerning accusations of theft.
born at home OSw ÄVgL Tb
OSw YVgL Tb
domesticated OSw YVgL Drb
home born ODan SkL 142
home bred ODan ESjL 3
ODan JyL 2
ODan SkL 197
OSw YVgL Vs, Drb
See also:
fylsmærke
,
fylsvat
Citation
- ‘hemaföder’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/2079 (01/13/2025)
- heit
- helagher
- helbryghþu
- helgavika
- helgihald
- heli
- helmingr
- helsótt
- helvænn
- hema
- hemagiorþer
- hemahion
- hemakona
- hembuþ
- hemefødvitne
- hemegjald
- hemelika
- hemfærth
- hemföþa
- hemföþoeþer
- hemfriþer
- hemfylghia
- hemfylghþ
- hemgæf
- hemgærþ
- hemgiva
- hemsokn
- hemstæmpna
- hemstæmpnung
- hemul
- hemul
- hemula
- hemuld
- hemulsman
- henricidagher
- heptalaun
- heraðsdómr
- heraðsfleyttr
- heraðskirkja
- heraðskona
- heraðsprestr
- heraðssókn
- heraðstakmark
- héralinn
- herbergja
- herboðsör
- herfang
- herfloti
- herfǿrr
- herhlaup
- hernuðr
- hernuminn
- herör
- hersaga
- hershendr (pl.)
- hertogadómr
- hes
- hespa
- hestavíg
- hestfǿrr
- heta
- heygjald
- heyja
- heykaup
- heyrendr (pl.)
- heysala
- heysdeild
- heytaka
- heyverð
- heþer
- heþin
- heþna
- híð
- hiernskal
- hindardags
- hinder
- hindradagher
- hindradagsgæf
- hindrvitni
- hinna
- hion
- hionafælagh
- hionalagh
- hionamali
- hionaspan
- hionavighning
- hiorþ
- hiorþahug
- hiorþlöt
- hiorþvalder
- hirð
- hirða
- hirðhestr
- hirðskip
- hirðstjóri
- hirzla
- hirþe
- hirþgarþer
- hirþman
- hittas
- hjáfélag
- hjalm
- hjalmrǿður (pl.)
- hjónalið
- hjónaskilnuðr
- hjónaskírn
- hjónatal
- hjoneleghe
- hjones
- hjónskapsslit
- hjú
- hjul
- hjúskaparhald
- hjúskaparráð
- hjúskapr
- hland
- hlaup
- hlotna
- hlunnar (pl.)
- hlunnendi
- hlunnroð
- hlýða
- hlýðni
- hnekkja
- hneyksli
- hnúfa
- hnykkja
- hö
- hof
- höfðatal
- höfn
- hófr
- höfuðbarmr
- höfuðbarmsmaðr
- höfuðbaugr
- höfuðból
- höfuðkirkja
- höfuðprestr
- hofþa
- höfþingi
- höggskógr
- höghabyr
- högher
- höghmæle
- höghmælisbalker
- hogsbot
- hogsl
- hogsla
- högtiþisdagher
- hölaþa
- hölðborinn
- hölðmaðr
- hölðmannsréttr
- hölðr
- hölðsmannskona
- hölðsréttr
- hölfuþing
- hölkn
- holmsköp
- holmstompt
- holund
- holunda
- holundarsár
- hömlufall
- hömlumaðr
- hömtaman
- hor
- hóra
- hóra
- hóran
- hörængi
- horbarn
- horbot
- hordomber
- hordomssak
- hörðar (pl.)
- hörgr
- horkarl
- horkona
- hormal
- hormalsbot
- horn
- horna
- hornband
- hornstafr
- hornungr
- horsak
- horsiang
- horstakka
- hortuta
- hörundfall
- hörzkr
- höstþing
- höta
- hötning
- hötsl
- hovethlim
- hovethtoft
- hovoþ
- hovoþloter
- hovoþsmaþer
- hovoþsynd
- hovoþtiunda
- hovoþtiundi
- hovudgæld
- hovuþduker
- hoysletr
- hǿgendiskirkja
- hǿgendisprestr
- høghe
- høgheman
- høretoft
- høsthælgh
- hrækja
- hreðjar (pl.)
- hreiðr
- hreppadómr
- hreppamál
- hreppamót
- hreppaskil
- hreppatal
- hreppr
- hreppsfundarboð
- hreppsfundr
- hreppsmaðr
- hreppsókn
- hreppsóknarmaðr
- hreppstjóri
- hreppstjórn
- hreppstjórnarmaðr
- hreppstjórnarþing
- hreppsvist
- hreysi
- hrífa
- hrísa
- hrísungr
- hrísungserfð
- hrjóstr
- hrjóta
- hrossakjöt
- hrosslán
- hrør
- hruðning
- hruðningarmál
- hrufa
- hryggr
- huaifibain
- húðafang
- húðarlausn
- húfr
- hug
- hugga
- hugvakn
- huifr
- hulsar
- hult
- humamal
- humblagarþer
- humbli
- humper
- hun
- hundari
- hundarisbro
- hundarisnæmd
- hundarissyn
- hundarisþing
- hunderismenn (pl.)
- hundr
- hundraþ
- húnn
- hunsivioson
- hurð
- hus
- husa
- husaby
- husabyman
- husalegha
- húsaskifti
- húsaupphald
- húsbeða
- husbonde
- husbrut
- húsbúandi
- húseigandi
- husetoft
- húsfastr
- husfolk
- husfrugha
- húsgangr
- húsgangsmaðr
- húsgerð
- húshagi
- húskarl
- húskarlserfð
- huskona
- husl
- husla
- húsrúm
- hussætisfolk
- hussætumaþer
- húsverð
- husþiauþ
- huvuþsak
- huvuþsar
- huþ
- huþstryka
- huþsverf
- hval
- hvalflutningr