híð
(ON)
noun
A bear caught in a lair belonged to the man who owned the ground where the lair was found (GuL ch. 94). Hired slaves were not to be sent to bears’ lairs (GuL ch. 69).
lair ONorw GuL Løb, Llb Refs:
KLNM s.v.v. björnejakt, jakt
Citation
- ‘híð’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/2162 (07/27/2024)
- heyja
- heykaup
- heyrendr (pl.)
- heysala
- heysdeild
- heytaka
- heyverð
- heþer
- heþin
- heþna
- hiernskal
- hindardags
- hinder
- hindradagher
- hindradagsgæf
- hindrvitni
- hinna
- hion
- hionafælagh
- hionalagh
- hionamali
- hionaspan
- hionavighning
- hiorþ
- hiorþahug
- hiorþlöt
- hiorþvalder
- hirð
- hirða
- hirðhestr
- hirðskip
- hirðstjóri
- hirzla
- hirþe
- hirþgarþer
- hirþman
- hittas
- hjáfélag
- hjalm
- hjalmrǿður (pl.)
- hjónalið
- hjónaskilnuðr
- hjónaskírn
- hjónatal
- hjoneleghe
- hjones
- hjónskapsslit
- hjú
- hjul
- hjúskaparhald
- hjúskaparráð
- hjúskapr
- hland
- hlaup
- hlotna
- hlunnar (pl.)
- hlunnendi
- hlunnroð
- hlýða
- hlýðni
- hnekkja
- hneyksli
- hnúfa
- hnykkja
- hö
- hof
- höfðatal
- höfn
- hófr
- höfuðbarmr
- höfuðbarmsmaðr
- höfuðbaugr
- höfuðból
- höfuðkirkja
- höfuðprestr
- hofþa
- höfþingi
- höggskógr
- höghabyr
- högher
- höghmæle
- höghmælisbalker
- hogsbot
- hogsl
- hogsla
- högtiþisdagher
- hölaþa
- hölðborinn
- hölðmaðr
- hölðmannsréttr
- hölðr
- hölðsmannskona
- hölðsréttr
- hölfuþing
- hölkn
- holmsköp
- holmstompt
- holund
- holunda
- holundarsár
- hömlufall
- hömlumaðr
- hömtaman
- hor
- hóra
- hóra
- hóran
- hörængi
- horbarn
- horbot
- hordomber
- hordomssak
- hörðar (pl.)
- hörgr
- horkarl
- horkona
- hormal
- hormalsbot
- horn
- horna
- hornband
- hornstafr
- hornungr
- horsak
- horsiang
- horstakka
- hortuta
- hörundfall
- hörzkr
- höstþing
- höta
- hötning
- hötsl
- hovethlim
- hovethtoft
- hovoþ
- hovoþloter
- hovoþsmaþer
- hovoþsynd
- hovoþtiunda
- hovoþtiundi
- hovudgæld
- hovuþduker
- hoysletr
- hǿgendiskirkja
- hǿgendisprestr
- høghe
- høgheman
- høretoft
- høsthælgh
- hrækja
- hreðjar (pl.)
- hreiðr
- hreppadómr
- hreppamál
- hreppamót
- hreppaskil
- hreppatal
- hreppr
- hreppsfundarboð
- hreppsfundr
- hreppsmaðr
- hreppsókn
- hreppsóknarmaðr
- hreppstjóri
- hreppstjórn
- hreppstjórnarmaðr
- hreppstjórnarþing
- hreppsvist
- hreysi
- hrífa
- hrísa
- hrísungr
- hrísungserfð
- hrjóstr
- hrjóta
- hrossakjöt
- hrosslán
- hrør
- hruðning
- hruðningarmál
- hrufa
- hryggr
- huaifibain
- húðafang
- húðarlausn
- húfr
- hug
- hugga
- hugvakn
- huifr
- hulsar
- hult
- humamal
- humblagarþer
- humbli
- humper
- hun
- hundari
- hundarisbro
- hundarisnæmd
- hundarissyn
- hundarisþing
- hunderismenn (pl.)
- hundr
- hundraþ
- húnn
- hunsivioson
- hurð
- hus
- husa
- husaby
- husabyman
- husalegha
- húsaskifti
- húsaupphald
- húsbeða
- husbonde
- husbrut
- húsbúandi
- húseigandi
- husetoft
- húsfastr
- husfolk
- husfrugha
- húsgangr
- húsgangsmaðr
- húsgerð
- húshagi
- húskarl
- húskarlserfð
- huskona
- husl
- husla
- húsrúm
- hussætisfolk
- hussætumaþer
- húsverð
- husþiauþ
- huvuþsak
- huvuþsar
- huþ
- huþstryka
- huþsverf
- hval
- hvalflutningr
- hvalflystri
- hvalfundr
- hvalreki
- hvalrekstr
- hvalrétti
- hvalréttr
- hvalsverð
- hvalvágr
- hvannastulðr
- hvanngarðr
- hvardagsklæþi
- hvin
- hvinska
- hvítaváðir (pl.)
- hvitisunnudagher
- hýbýlabót
- hýbýli
- hýða
- hýðing
- hyndask
- hyrnustokker
- hysken
- hývíg
- iðra
- iðranarmark
- iðrun
- ifalauss
- ifasök
- íkornaskógr
- ikorni
- ílit
- illa
- illa
- illaviliaþer
- illgærningisman
- illgirni
- illmæli
- illska
- illvili
- illvirki
- illþýði
- ilviljes
- imbrudagaboð
- imbrudagr
- íneyzla
- inföder
- ingæld
- ingærþis
- inlaghsfæ
- inlagspænningar (pl.)
- inlænder
- inlænding
- inlændinger
- inlændis
- inlændsker
- inleþa
- inleþning
- inmana
- inna
- innam
- innanfjórðungsmaðr
- innanheraðsmaðr
- innanhreppsmaðr