horn
(ON)
noun
A damaged horn was considered a flaw, which reduced the value of the cow (GuL ch. 223) and gave rise to a demand for compensation (GuL ch. 41).
horn on a cow ONorw GuL Kpb, Llb, Mhb
Citation
- ‘horn’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/2238 (09/28/2023)
- horbarn
- horbot
- hordomber
- hordomssak
- hörðar (pl.)
- hörgr
- horkarl
- horkona
- hormal
- hormalsbot
- horna
- hornband
- hornstafr
- hornungr
- horsak
- horsiang
- horstakka
- hortuta
- hörundfall
- hörzkr
- höstþing
- höta
- hötning
- hötsl
- hovethlim
- hovethtoft
- hovoþ
- hovoþloter
- hovoþsmaþer
- hovoþsynd
- hovoþtiunda
- hovoþtiundi
- hovudgæld
- hovuþduker
- hoysletr
- hǿgendiskirkja
- hǿgendisprestr
- høghe
- høgheman
- høretoft
- høsthælgh
- hrækja
- hreðjar (pl.)
- hreiðr
- hreppadómr
- hreppamál
- hreppamót
- hreppaskil
- hreppatal
- hreppr
- hreppsfundarboð
- hreppsfundr
- hreppsmaðr
- hreppsókn
- hreppsóknarmaðr
- hreppstjóri
- hreppstjórn
- hreppstjórnarmaðr
- hreppstjórnarþing
- hreppsvist
- hreysi
- hrífa
- hrísa
- hrísungr
- hrísungserfð
- hrjóstr
- hrjóta
- hrossakjöt
- hrosslán
- hrør
- hruðning
- hruðningarmál
- hrufa
- hryggr
- huaifibain
- húðafang
- húðarlausn
- húfr
- hug
- hugga
- hugvakn
- huifr
- hulsar
- hult
- humamal
- humblagarþer
- humbli
- humper
- hun
- hundari
- hundarisbro
- hundarisnæmd
- hundarissyn
- hundarisþing
- hunderismenn (pl.)
- hundr
- hundraþ
- húnn
- hunsivioson
- hurð
- hus
- husa
- husaby
- husabyman
- husalegha
- húsaskifti
- húsaupphald
- húsbeða
- husbonde
- husbrut
- húsbúandi
- húseigandi
- husetoft
- húsfastr
- husfolk
- husfrugha
- húsgangr
- húsgangsmaðr
- húsgerð
- húshagi
- húskarl
- húskarlserfð
- huskona
- husl
- husla
- húsrúm
- hussætisfolk
- hussætumaþer
- húsverð
- husþiauþ
- huvuþsak
- huvuþsar
- huþ
- huþstryka
- huþsverf
- hval
- hvalflutningr
- hvalflystri
- hvalfundr
- hvalreki
- hvalrétti
- hvalréttr
- hvalsverð
- hvannastulðr
- hvanngarðr
- hvardagsklæþi
- hvin
- hvinska
- hvítaváðir (pl.)
- hvitisunnudagher
- hýbýli
- hýða
- hýðing
- hyndask
- hyrnustokker
- hysken
- hývíg
- iðra
- iðranarmark
- iðrun
- ifalauss
- ifasök
- ikorni
- ílit
- illa
- illa
- illaviliaþer
- illgærningisman
- illgirni
- illmæli
- illska
- illvili
- illvirki
- ilviljes
- imbrudagaboð
- imbrudagr
- inföder
- ingæld
- ingærþis
- inlaghsfæ
- inlagspænningar (pl.)
- inlænder
- inlænding
- inlændinger
- inlændis
- inlændsker
- inleþa
- inleþning
- inmana
- inna
- innam
- innanfjórðungsmaðr
- innanheraðsmaðr
- innanhreppsmaðr
- innankonungsrikismaþer
- innanlands
- innansoknafulk
- innanþingsmaðr
- inne
- innebonde
- innestkone
- innihafnir (pl.)
- innihús
- innisfolk
- innismaþer
- innitakin
- innstǿða
- innstǿðueyrir
- innviðartré
- innþrǿndr
- innþrǿnzkr
- inrikis
- insighli
- intaka
- intækiuman
- intækt
- intæktefæ
- invarþer
- invænge
- invængje
- invistar (pl.)
- invistarhus
- inviþi
- invræka
- iorþaign
- ísetuarfr
- íslendingr
- istaþamaþer
- ítak
- ítala
- ivinaxlaþer
- ivirklæþi
- ívist
- iþ
- jacobsdagher
- jafnborinn
- jafndýrr
- jafnfullr
- jafnheilagr
- jafnheimill
- jafnmæli
- jafnmikill
- jafnnáinn
- jafnræði
- jafnrétti
- jafnréttismaðr
- jafnréttr
- jafnsekr
- jafnútlagr
- jakobsmessa
- jamföri
- jamka
- jamkunder
- jamkyrnismæn (pl.)
- jamlangadagher
- jamlangaoffer
- jamlangaþing
- jamlangi
- jamna
- jamnarva
- jamnaþareþer
- jamnaþer
- jamnskylder
- jamskiala
- jarðabrigð
- jarðarhöfn
- jarðarleiga
- jarðarmegin
- jarðarskeyting
- jarðarspell
- jarðarvígsla
- jarðarþjófr
- jarðfé
- jarl
- jarlsjörð
- jarlssonr
- jarn
- jarnbyrþ
- jarnbyrþamal
- jarnhatter
- járnör
- járnsaumr
- járnspöng
- jartighni (pl.)
- játa
- jaxl
- jáyrði
- jægha
- jæmnaþahænder
- jæmpnaþaarf
- jærnfat
- jæva
- jæþer
- johannesa baptista dagher
- jóhannesmessa
- jóladagr
- jólagjafir (pl.)
- jólanátt
- jomfru
- jónsmessa
- jónsvaka
- jorthdrotten
- jorthebit
- jorthefang
- jorthemal
- jorthhog
- jorthskuv
- jorþ
- jorþaaværkan