brennustaðr
(ON)
noun
The location of a burnt building; an arson site.
burnt place OIce Grg Vís 109 Refs:
CV s.v. brennustaðr; ONP s.v. brennustaðr
Citation
- ‘brennustaðr’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/697 (05/08/2024)
- brænna
- bræþavitni
- bræþe
- bref
- bréfagerð
- bregþa
- brek
- brekboð
- breklauss
- breksekð
- brennuvargr
- brethøks
- brettifumessa
- brevafæ
- brigðandi
- brigðarmaðr
- brigíðarmessa
- brigsl
- brigþ
- brigþa
- brík
- brista
- bro
- broa
- broabot
- broafall
- broafiol
- broaflokker
- broasyn
- bróðurbaugr
- bróðurkván
- brok
- bröta
- brötartak
- bröþrungi
- broþursluter
- brǿðrabarn (pl.)
- brǿðradǿtr (pl.)
- brǿðrasynir (pl.)
- brǿðrungsbarn
- brǿðrungsbaugr
- brúarhald
- brudaskruder
- brudsæta
- brúðkaup
- brúðkaupsvitni
- brúðkona
- brúðstóll
- brullöp
- bruni
- brustheil
- brut
- brutapænningar (pl.)
- brutliker
- bruþ
- bruþasæti
- bruþbænker
- bruþfærd
- bruþframma
- bruþgome
- bruþkalla
- bruþlöpsgærþ
- bruþlöpskoster
- bruþlöpstimi
- bruþmaþer
- bruþmessa
- bruþtugha
- bruþvaþir (pl.)
- bryllöpsdagher
- brynia
- brystarf
- bryta
- brytefælagh
- bryti
- brytjun
- brytstokker
- búa
- búakviðr
- búakvöð
- búandakirkjugarðr
- búðakviðr
- búðargagnaleiga
- búðarrúm
- búðarstaðr
- búðfastr
- búðunautr
- búferill
- búfjárgangr
- búfjárleiga
- búhögg
- búi
- bukker
- búlauss
- bulki
- búmissa
- búnaðarbölkr
- bunkabrytari
- bunkebrut
- búnuðr
- búr
- burabref
- búrekstr
- burgherske
- búrshurð
- burskap
- bursven
- burtomt
- búsafleif
- búsbúhlutr
- búslitsmaðr
- búsútlausn
- buthhelagh
- buþ
- buþa
- búþegn
- buþkafli
- buþsiorþ
- buþskaper
- byabolstaþer
- byabro
- byabrut
- byaland
- byamal
- byaman
- byamark
- byamot
- byarfriþer
- byarskogher
- byaskæl
- byavarþer
- byfaster
- byfoghet
- bygd
- bygdamæn (pl.)
- bygdfaster
- byggðfleyttr
- byggia
- bygning
- bygningabalker
- bygningarætter
- bygningavitni
- bygþaskæl
- bylia
- byr
- byria
- byrthing
- byrþ
- byrþa
- byrþaluter
- byrþaman
- byrþaþer
- byrþi
- bysætia
- bysætning
- byskupan
- byskupsfundr
- byskupsríki
- byskupssekð
- byskupssonr
- byskupsstóll
- byskupstíund
- byvirthning
- Calixtidagher
- ceciliomessa
- chirographum
- crucismisse
- crucisuke
- dagakaup
- dagher
- daghsværksspjal
- dagleið
- dagríki
- dagsbref
- dagsværki
- dailumal
- danaarver
- danefæ
- dansker
- daufiorþ
- deghia
- dela
- dela
- deld
- delejorth
- delobroþir
- delumaþer
- deyddr
- deyðandi
- diki
- dirfas
- disaþing
- diskamat (pl.)
- disker
- diunga
- diur
- djakn
- dobbel
- dobblare
- dödssar
- döfviþatræ
- döfviþer
- doghandeman
- döma
- domalöst
- dómandi
- domarapænningar (pl.)
- domari
- dómaútfǿrsla
- domber
- dombref
- dombrut
- dómfesta
- dómflogi
- dómhringr
- dómnefna
- dómrof
- dómruðning
- dómsætr
- dómsetning
- dómsmaðr
- dómstaðarbúi
- dómstaðr
- dómstaurr
- dómstefna
- dómsuppsöguváttr
- dómsuppsöguvætti
- dómvarzla
- domvilla
- dómvörzlumaðr
- döpa
- döpilse
- döver
- döþsdrap
- drap
- drapabalker
- drapamal
- drapari
- draparibalker
- drænger
- dræpa
- dræpr
- drekkulaun
- drengmaðr
- drep
- drepráð
- drinkare
- drivari
- drotin
- drotning
- dróttinssvik
- dróttinssvikari
- drozsieti
- dryghe
- dul
- duleiðr
- dulghadrap
- dulsak
- dulsmal
- dylia
- dylkas
- dylsbot
- dymbilvika
- dynter
- dyonisiidagher
- dýrgarðr
- dyrr
- dýrveiðr
- edgilder
- eftirætlandi
- eftirbrǿðrasynir (pl.)
- eftirför
- eftirkomandi
- eftirsýnarmaðr
- egðir (pl.)
- eggver
- eghere
- eghereman
- eghnasala
- egn
- egningarkviðr
- eiðalið
- eiðasekð
- eiðastefna
- eiðavandr
- eiðbróðir
- eiðfall
- eiðfǿra
- eiðfǿrsla
- eiðlauss
- eiðrof
- eiðrofi
- Eiðsifaþing
- eiðspjall
- eiðstafr
- eiðstefnudagr
- eiðunning
- eiginkona
- eiginmaðr
- eiginorð
- eigna
- eignarmaðr
- eignarskifti
- eignarvitni
- eindaga
- einfyndr
- einganga
- einhleypr
- einkaleyfi
- einkalof