hærra
(OSw)
hærre
(ODan)
herra
(ON)
herra
(OSw)
noun
Prominent men on various positions in society: the king and his knights and other noble men of the realm or those in charge of parts of/districts in the realm, as well as a master or lord. Also used as a title. OSw UL lænshærra refers specifically to the king’s highest official in a hundari (q.v.), and the superior of the lænsmaþer (q.v.).
lord OFar Seyð 0, 1
ONorw MLL Kdb, Mah 2 Lb 2
OSw DL Eb
OSw HL Mb
OSw KrL Jb DbI
OSw MEL Jb Hb DbI
OSw MESt Add
OSw ÖgL Db, Vm
OSw SdmL Kgb, Kmb, Mb, Tjdb, Rb, Till
OSw UL Kgb, Mb, Jb, Rb
OSw VmL Kkb, Kgb, Mb
OSw YVgL Urb, Rlb, Jb
lord or master OSw HL Mb
master ODan SkL 173
OSw UL Mb, Jb, Kmb
OSw VmL Mb, Kmb
nobleman OSw HL Kgb
OSw UL Kmb
OSw VmL Kmb
Our Lord OSw UL StfBM
principal OSw KrL Jb
OSw MEL Jb
ruler OSw KrL Hb
OSw MEL Hb
OSw MESt Hb
Sir OSw SdmL Conf, Till
OSw UL StfBM
Expressions:
hærra garþer (OSw)
lord's farm OSw SdmL Rb
Refs:KLNM s.v. herretitel; Olesen 2000, 16−17; Schlyter s.v. hærra
Citation
- ‘hærra’. A Lexicon of Medieval Nordic Law. http://www.dhi.ac.uk/lmnl/nordicheadword/displayPage/2434 (12/08/2024)
- hærethsthingsvitne
- hærethsvægh
- hærethsvitne
- hærfangin
- hærfærþ
- hæria
- hærjende
- hærlænsker
- hærman
- hærop
- hærraman
- hærskip
- hærskjold
- hærstræte
- hærtaka
- hærtughi
- hærværk
- hærværksak
- hærvirkesmal
- hæskaper
- hæsteleghe
- hæster
- hæsthus
- hætte
- hæzla
- hegnan
- hegning
- hegnuðr
- heiðlaunaðr
- heiðr
- heift
- heiftugr
- heilagra manna messa í Selju
- heilagradagasókn
- heill
- heilspenaðr
- heilund
- heilvita
- heimaland
- heimamaðr
- heimanferð
- heimangerð
- heimankvöð
- heimaseta
- heimilðartaka
- heimilðarváttr
- heimili
- heimiliga
- heimilisbúi
- heimilisfang
- heimilisfastr
- heimiliskviðarvitni
- heimilismaðr
- heimskr
- heimsóknarvitni
- heimstefnuváttr
- heimstefnuvitni
- heimsvist
- heimta
- heimta
- heimtandi
- heimting
- heit
- helagher
- helbryghþu
- helgavika
- helgihald
- heli
- helmingr
- helsótt
- helvænn
- hema
- hemaföder
- hemagiorþer
- hemahion
- hemakona
- hembuþ
- hemefødvitne
- hemegjald
- hemelika
- hemfærth
- hemföþa
- hemföþoeþer
- hemfriþer
- hemfylghia
- hemfylghþ
- hemgæf
- hemgærþ
- hemgiva
- hemsokn
- hemstæmpna
- hemstæmpnung
- hemul
- hemul
- hemula
- hemuld
- hemulsman
- henricidagher
- heptalaun
- heraðsdómr
- heraðsfleyttr
- heraðskirkja
- heraðskona
- heraðsprestr
- heraðssókn
- heraðstakmark
- héralinn
- herbergja
- herboðsör
- herfang
- herfloti
- herfǿrr
- herhlaup
- hernuðr
- hernuminn
- herör
- hersaga
- hershendr (pl.)
- hertogadómr
- hes
- hespa
- hestavíg
- hestfǿrr
- heta
- heygjald
- heyja
- heykaup
- heyrendr (pl.)
- heysala
- heysdeild
- heytaka
- heyverð
- heþer
- heþin
- heþna
- híð
- hiernskal
- hindardags
- hinder
- hindradagher
- hindradagsgæf
- hindrvitni
- hinna
- hion
- hionafælagh
- hionalagh
- hionamali
- hionaspan
- hionavighning
- hiorþ
- hiorþahug
- hiorþlöt
- hiorþvalder
- hirð
- hirða
- hirðhestr
- hirðskip
- hirðstjóri
- hirzla
- hirþe
- hirþgarþer
- hirþman
- hittas
- hjáfélag
- hjalm
- hjalmrǿður (pl.)
- hjónalið
- hjónaskilnuðr
- hjónaskírn
- hjónatal
- hjoneleghe
- hjones
- hjónskapsslit
- hjú
- hjul
- hjúskaparhald
- hjúskaparráð
- hjúskapr
- hland
- hlaup
- hlotna
- hlunnar (pl.)
- hlunnendi
- hlunnroð
- hlýða
- hlýðni
- hnekkja
- hneyksli
- hnúfa
- hnykkja
- hö
- hof
- höfðatal
- höfn
- hófr
- höfuðbarmr
- höfuðbarmsmaðr
- höfuðbaugr
- höfuðból
- höfuðkirkja
- höfuðprestr
- hofþa
- höfþingi
- höggskógr
- höghabyr
- högher
- höghmæle
- höghmælisbalker
- hogsbot
- hogsl
- hogsla
- högtiþisdagher
- hölaþa
- hölðborinn
- hölðmaðr
- hölðmannsréttr
- hölðr
- hölðsmannskona
- hölðsréttr
- hölfuþing
- hölkn
- holmsköp
- holmstompt
- holund
- holunda
- holundarsár
- hömlufall
- hömlumaðr
- hömtaman
- hor
- hóra
- hóra
- hóran
- hörængi
- horbarn
- horbot
- hordomber
- hordomssak
- hörðar (pl.)
- hörgr
- horkarl
- horkona
- hormal
- hormalsbot
- horn
- horna
- hornband
- hornstafr
- hornungr
- horsak
- horsiang
- horstakka
- hortuta
- hörundfall
- hörzkr
- höstþing
- höta
- hötning
- hötsl
- hovethlim
- hovethtoft
- hovoþ
- hovoþloter
- hovoþsmaþer
- hovoþsynd
- hovoþtiunda
- hovoþtiundi
- hovudgæld
- hovuþduker
- hoysletr
- hǿgendiskirkja
- hǿgendisprestr
- høghe
- høgheman
- høretoft
- høsthælgh
- hrækja
- hreðjar (pl.)
- hreiðr
- hreppadómr
- hreppamál
- hreppamót
- hreppaskil
- hreppatal
- hreppr
- hreppsfundarboð
- hreppsfundr
- hreppsmaðr
- hreppsókn
- hreppsóknarmaðr
- hreppstjóri
- hreppstjórn
- hreppstjórnarmaðr
- hreppstjórnarþing
- hreppsvist
- hreysi
- hrífa
- hrísa
- hrísungr
- hrísungserfð
- hrjóstr
- hrjóta
- hrossakjöt
- hrosslán
- hrør
- hruðning
- hruðningarmál
- hrufa
- hryggr